Puslu Kıtalar Atlası

About this book

Yeniceriler kapiyi zorlarken Uzun Ihsan Efendi hala malum konuyu dusunuyor, fakat isin icinden bir turlu cikamiyordu... "Rendekar dogru mu soyluyor? Dusunuyorum, oyleyse varim. Oldukca makul. Fakat bundan tam tersi bir sonuc, varolmadigim, bir dus oldugum sonucu da cikar: Dusunen bir adami dusunuyorum. Dusundugumu bildigim icin, ben varim. Dusundugunu bildigim icin, dusledigim bu adamin da varoldugunu biliyorum. Boylece o da benim kadar gercek oluyor. Bundan sonrasi cok daha huzunlu bir sonuca variyor. Dusundugunu dusundugum bu adamin beni dusledigini dusluyorum. Oylese gercek olan biri beni dusluyor. O gercek, ben ise bir dus oluyorum." Kapi kirildiginda Uzun Ihsan Efendi kitabi kapadi. Az sonra basina geleceklere aldirmadan kafasindan sunlari gecirdi: "Dunya bir dustur. Evet, dunya... Ah! Evet, dunya bir masaldir."