Elveda Güzel Vatanım

About this book

Devletin derinlikleri, topragin derinliklerinden daha karanliktir. 1926 yilinin o huzunlu sonbahari. Osmanli Imparatorlugu yikilmis, genc cumhuriyet ayaklarinin uzerinde durmaya calisiyor. O buyuk altust olusun icinde bir adam: Sehsuvar Sami... Bir zamanlarin Ittihat ve Terakki fedaisi, simdilerin yorgun komitacisi. Sehsuvar Sami'nin etrafinda donen amansiz bir entrika. Bir yanda kaybettigi ama hicbir zaman yureginden cikartamadigi sevgilisi Ester, ote yanda yasanilan tarihsel bozgun... Kaybedilen bir ulke, kaybedilen bir sehir, kaybedilen bir hayat. Ve aklinda hep ayni soru: Devlet mi kutsaldir, yoksa insan mi? "Olum, sehirlerimizi kaybetmekle baslar." Kim soylemisti bu cumleyi hatirlamiyorum, ne yazik ki dogru... Dogru, lakin eksik. Olum, sehirlerimizi kaybetmekle baslar, vatanimizi kaybetmekle neticelenir. Sahi nedir vatan? Bir toprak parcasi mi, ucsuz bucaksiz denizler, derin goller, yalcin daglar, verimli ovalar, yemyesil ormanlar, kalabalik sehirler, tenha koyler mi? Hayir, butun bunlarin otesinde bir anlam tasir vatan. Ne sadece toprak parcasi, ne su havzalari, ne agac silsilesi... Annemizin sefkati, babamizin saclarina dusen ak, ilk askimiz, dogan cocugumuz, dedelerimizin mezarlaridir vatan... Vatani olmayan insanin hayati da olmaz. Evet, bir vakitler zihnim, kalbim bu fikirlerle doluydu. Simdi? Simdi bilmiyorum...